1 dzien: "Jesteś tym co jesz"

Dzisiaj pierwszy dzień. Czuje w sobie taki spokój i porządek. Jestem szczęśliwa? Tak i to bardzo.

Chcę tak żyć. Bez napadów, nerwów, stresów, nienawisci do siebie ze zjadlam czego nie powinnam. Chcę być chuda. Chcę moje wystające kości. Duszę sie w obecnym ciele. Czasem czuje, jakby przez moje obecne ciało tracę zycie i radosc z niego. Dlatego koniec tego. Nie potrafie juz być w tym błednym kole jedzenia. Nie chce w nim byc. 

Nowy początek

Dzisiaj zjadłam malutko i tak tez sie czuje. Zaczęłam znów prowadzic "dziennik odchudzania". Co dwa dni zapisuje wage i codziennie co zjadlam. Nie liczę kalorii. Chociaz w glowie i tak mam wszystkie rozpisane tabele i gdy siegam po jedzenie juz nie musze ich nawet liczyc, wiec jest zbedne zapisywanie ich.

Jadłospis:

ŚN: omlet (z 2 bialek) z odrobina dżemu i suszonymi owocami + czarna kawa

OB: pierś z kurczka, troche ryzu i marchewki + zielona herbata

KOL:tabletki + czarna kawa

KONTROLA :)

Muszę się jutro pouczyc by jeszcze zaczac opanowywac powolutko naukę. 

Dzisiaj dzien zleciał mi bardzo szybko. Oczywiscie z samego rana klotnia z mama ... no i wieczorem udawanie ze nic sie nie stało. Normalne w jej stylu. 

Skończyłam dzis czytać "Dieta (nie) życia) naprawdę polecam. Jak to czytalam, to tak jakbym przeglądala swoj pamietnik sprzed pół roku ..

MUSIMY BYC SILNE I NIE MA ZE BOLI! WIEM ZE ZOSTANIEMY ZA TO WYNAGRODZONE NASZYM PIEKNYM CHUDYM CIALEM,WIEC NIE MOZEMY SIE PODDAWAC!

MOTYWACJA